پنس آدسون ساده که با نام پنست آدسون بی‌دندانه (Non-toothed) نیز شناخته می‌شود، ابزاری دستی و دوکاره در دندانپزشکی است که عمدتاً برای نگه‌داشتن و جابجا کردن بافت‌های ظریف و حساس با کمترین تروما و آسیب به کار می‌رود. نوک‌های این پنس برخلاف نوع کوخری، فاقد دندانه‌های قفل‌شونده هستند و تنها دارای شیارهای ریز عرضی (Serrations) می‌باشند که چنگش ملایمی را ایجاد می‌کنند. در جراحی، از آن برای گرفتن لبه‌های نازک مخاطی یا غشایی، نگه داشتن موقت انتهای نخ بخیه یا حمل مواد کوچک و حساس (مانند گاز استریل یا پنبه) به داخل دهان استفاده می‌شود؛ این ابزار به دلیل دقت و ظرافت بالا، در فرآیندهایی که حفظ یکپارچگی بافت در اولویت است، ابزاری کلیدی محسوب می‌شود.